Annelies Asma
De overstap van mijn werk als bankmedewerkster naar de functie als uitvaartbegeleidster lijkt erg groot. Maar voelde voor mij niet zo groot.
Het persoonlijke contact vond ik het fijnste onderdeel van mijn werk. Het begeleiden van en lesgeven aan nieuwe medewerkers gaf me veel voldoening. De ervaringen die ik hiermee heb opgedaan zijn ook belangrijk in mijn werk als uitvaartbegeleidster. Omgaan met mensen, letten op details, aanvoelen van emoties en persoonlijke aandacht geven.
Het persoonlijke staat centraal wanneer ik nabestaanden begeleid bij een afscheid. Na het overlijden van een familielid zijn nabestaanden vaak erg verdrietig en kwetsbaar. De wereld staat stil en is vaak een chaos. Overlijden, afscheid nemen, hier is vaak niet over nagedacht. Samen met de familie bespreek ik de opties en we nemen hiervoor zoveel tijd als nodig is.
In het verleden kwam ik soms terug van een uitvaart en dacht:’Hebben we nu deze persoon herdacht? Willen we ons zijn of haar leven zo herinneren?’ Voor mij is het belangrijk dat de nabestaanden na een uitvaart het gevoel hebben dat dit een afscheid was dat paste bij de overledene en bij hen. Het is belangrijk om alle tijd te nemen die nodig is voor het maken van alle keuzes te maken voor dit afscheid.
Veel nabestaanden geven aan dat ik een stuk rust breng in de hectische dagen na een overlijden. Niet alle beslissingen hoeven meteen te worden genomen. Een afscheid wordt in alle rust voorbereid en krijgt elke dag meer de invulling die bij familie en overledene past. En dat is ook mijn streven. Het bieden van een stukje houvast en het uit handen nemen van alle praktische zaken is zo belangrijk. Een familie kan zich dan richten op de zaken die voor hen belangrijk zijn. Afscheid nemen!